Gezgin Baykuş

Polisiye roman seven biri olarak, yaz ayları geldi mi düşkünlüğüm daha da bir artıyor. Sanırım öğrencilikten kalma bir alışkanlık. İşlerin durulduğu yaz aylarında artan okuma hevesim ile bir solukta bitirdiğim bir seriden bahsedeceğim bugün. İngiliz yazar Jonathan Holt'un Carnivia Üçlemesi olarak adlandırdığı, Türkçe'ye Yüz Karası, Kayıp Geçmiş ve Hain isimleriyle Yapı Kredi Yayınları'ndan çıkan polisiye seri.   Okumak isteyenler için işin tadını kaçırmadan, çok ayrıntıya girmeden anlatacağım seriyi. Öncelikle benim gibi İtalyasever insanlar için biçilmiş kaftan bir seri bu. Venedik'te geçiyor. Birbirinden kopuk olmayan ama farklı üç hikaye üzerinden yürüyor olay kurgusu. Üç ana karakter, onların zırt pırt yanında biten 3-5 yan karakter ve diğerleri şeklinde bir dünyamız var. Genel olarak üç kitabında giriş, gelişme ve sonuç bölümleri benzer özellike taşıyor. İddialı bir giriş, sürükleyici bir gelişme ve zorlama ve sönük bir son.   Öncelikle seri kurgu olmakla...

Sonunda kış geldi. 6 sezon boyunca kış geldi, gelecek, geliyor derken 7. sezonu buz gibi bir havayla karşıladık. Game of Thrones, muhtemelen Lost'tan sonra dünya çapında en büyük popülariteyi yakalayan ve yine muhtemelen onun popülaritesini de kat ve kat geçen dizi olarak tarihe geçecektir.   Gelelim 7. sezona... Ben kitapları okumadığım ve 7. sezonun da kitabı olmadığından mütevellit, değerlendirmelerimi ancak önceki sezonları göz önünde bulundurarak yapabileceğim. 7S1B'ü izlemeden buraya gelenler olduysa da şimdiden vedalaşalım, spoiler yemeyin.   Bölüm içimizin yağlarını eritecek bir sahne ile açıldı. Bu sahne, Kanlı Düğün'ün intikamını alan Arya Üstat'ın "game on" deyip sahalarda esmeye başlayacağının habercisi oldu. Kaç Stark kaldı şunun şurasında diyeceğimiz bir ortamda, Arya'nın da söz sahibi karakterlerden biri olarak öne çıkması sevindirici. Yanılmıyorsam 5. sezonda Sansa'yla kavuşmanın eşiğinden dönmüştü. İkisi de böylece farklı yol...