Now I lay me down to sleep, Pray the Lord my soul to keep

"Before I go to sleep" SJ Watson'nın ilk romanı. Listeler girip pek bir övgü alınca, merak edip aldım kitabı bende. Yeni Stieg Larsson Jo Nesbo'yu okurken, yatmadan önce başka bir kitaba bakayım deyip elime aldım kitabı. Nasıl olduğunu anlamadan 95 sayfayı bitirdim ve tabii yatma zorunluluğundan dolayı kitabı bıraktım, yoksa sabaha kadar okurdum.



Kitabın konusuna çok girmemekte fayda var. Kitap ilerledikçe yeni yeni ufuklara yol alıyor insan. Ama başlangıcı "Resident Evil" misali başlıyor diyelim. Kitabımızın baş kahramanı Christine'nin uykudan uyanması ile biz de onun hikayesine dahil oluyor, adım adım ilerliyoruz.

Dediğim gibi, kitap inanılmaz bir tempo ile başladı. Hepi topu 370 sayfa olan kitabın 95 sayfasını huppp diye okudum ve okuma isteği ile kıvranarak bıraktım. Doğal olarak ertesi gün akşam olmadan bitti. Bir "Lost" misali merak unsuru içerisinde ilerliyor hikaye. Doğaüstü bir durum yok kitapta. "Memento"ya benziyor diyerek en büyük ipucunu vermiş olayım.

Kitabın başı inanılmaz sürükleyiciyken, son 100 sayfasında benim için olay çözülmüş, sırf bitirmiş olmak için okumaya başladığım için tempo düştü. Thriller tarzı kitaplara bayıldığım için, "aştık artık bunları" deyip olayı kitabın yarısında çözdüğüm çok oluyor. Ama türe çok aşina olmayan kişiler için kitabın sonu oldukça şaşırtıcı olabilir. Tatilde, yolda, piknikte, kafanızı dağıtmak istediğiniz her yerde sıkılmadan okuyabileceğiniz bir kitap bu.

Kitabın benim için hayalkırıklığı olan yanına gelirsek... Sonucu tahmin etmemin ötesinde, kitabın içerdiği ahlakçı yaklaşımı saçma buldum. Kitabı bitirdiğinizde, Christine karakteri üzerinden anlatılmak istenenin fazla muhafazakar olduğunu düşünüyorum. Yazar açık açık demese bile, hatta niyeti bu olmasa bile sonuç "bu devirde bu kadar ahlakçılığa, kadına bu şekilde bir bakışa gerek var mı?" dedirtti bana.

Ridley Scott kitabın film haklarını almış. Okumayanlar için önümüzdeki dönemde film olarak izleme imkanı çok yüksek. Başrol oyuncusu olarak kafamda direk Diane Lane canlandı.


Sonuca geleyim. Okuyun, güzel vakit geçirirsiniz. Yazarın sonraki kitaplarını heyecanla beklemem, ama karşıma çıkarsa bir şans daha verebilirim. Bir de siz okuyun, kararınızı verin. Bir de siz de kitaptan benim çıkardığım anlamı çıkardınız mı onu deyin :)


Son olarak başlığa da atıfla Metallica'dan bütün sevenler için gelsin: Enter Sandman

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gezi Notları : Kamerun - Yaounde

Resim
Afrika'ya gidecek olmak insanda tuhaf bir heyecan uyandırıyor. Bir yandan gözümün önüne Meryl Streep'in Out of Africa'sı gözümün önüne geliyor, bir yandan Hotel Rwanda. Neler görürüz acaba diye heyecanlanırken bir yandan da sarı humma, polio vs aşısı olmanın verdiği tedirginlik oluyor. Öyle ya da böyle yola çıkıldı... Nereye gittiğimize azcık bakalım... Kamerun kendi halinde bir ülkeyken, Portekizliler keşfediyor. Wouri Nehri'nden toplayıp götürdükleri karideslerden ötürü ülkeye Rio dos Camaroes yani Karides Nehri diyorlar. Bu oluyor mu zamanla Cameroon! Portekizliler yiyip içip gezerken sömürge peşinde koşan Almanlar olayı bir adım daha öteye taşıyıp doğrudan sömürgeleri ilan ediyorlar. Ama hayat hep sürprizlerle dolu. Almanlar 1. Dünya Savaşı'nda yenilince (hani biz de yenilmiş sayıldık ya!) ülkenin kontrolü Milletler Cemiyeti kisvesinde İngilizlere ve Fransızlara geçiyor. Kuzey Fransızlarda, güney İngilizlerde kalıyor. Sonra ne oluyor diyorsanız, bir çok sömürg...
dahası

Gezi Notları : Kuveyt

Resim
Kuwait City... Gitmeden önce bende yarattığı beklenti Dubai'ninkinden farklı değildi. Gerçi bundan yaklaşık 20 yıl önce işgal altında olduğunu ve bulundurduğu petrole rağmen küçük bir ülke olduğunu gözden kaçırdığımı gidince anladım. İnşaat halinde gökdelenleri, yerlisi Al Shaya'nın Starbucksları ile kısa zamanda zengin Orta Doğu ülkelerinin bir diğeri olarak yerini alacak gibi gözükmekte. Aralık ayının soğuğunda gittiğim ve kemiklerimi ısıtan sıcağında mest olduğum şehir, Orta Doğu'da görmeye alışık olduğumuz kum rengi tonlarının hakim olduğu, etrafta beyaz elbiseleri içinde dolaşan adamların ve tabi ki lüks arabaların olduğu bir yer. Dünyadaki en büyük akvaryumlardan biri bu şehirde bulunmakta. Zaten körfezin hemen kenarında kurulu olan şehrin bazı bölgelerinde karşınıza çıkan palmiye ağaçlı, deniz manzarası bir nefes almanızı sağlayacak. Yemek yönünden diğer Arap ülkeleri gibi keyfinizi yerine getirecek. Humuslar, mezeler, tatlılar, envai çeşit meyve suları....
dahası

Emmy 2017

Resim
Şimdi o kadar dizi izleyen bir baykuş olarak Emmy'lere göz atmazsam olmazdı. Ne var ki kazananlar ve kaybedenler gibi geyiğe girmeyeceğim. Her yerde dolu. The Handmaid's Tale, başrol oyuncusu Elizabeth Moss ile gecenin kazananı oldu, haklı olarak. Big Little Lies'ın ve tabii kisi Nicole kidman'ın da ödül almış olması sevindirici. Dizinin ikinci sezonu olur mu olmaz mı şüphesini kaldıracak bu durum muhtemelen. Ancak... Bence işin en heyecanlı kısmı kırmızı halı... Nınınınının... Hadi biraz atıp tutalım. Buyrun... Kazananlarla başlayalım! Nicole Kidman, kırmızı elbisesi ve sade saçları ile şahane olmuş. Kırmızı gibi iddialı bir renkle bile sade ve güzel dedirten bir sonuç çıkarmış. Diğer bir kazanan Elizabeth Moss ise pembik pembik olmuş. Elbisesinin modeli, saçları ve makyajı çok yakışmış. Ama keşke renk olarak pembe yerine siyah beyaz, hafif maskülen detaylar ekleseymiş, çok daha güzel olurmuş. Maskülen demişken hemen Evan Rachel Wood'a gelelim....
dahası