Üşengeçlik ve Dijital Boyutta Kaybolma üzerine...

Bir yazının en kilit noktası illa ki başlığıdır. Eğer başlık ilgi çekici ise okur ister istemez bir iki paragraf okuma yürekliliğini gösterir. Aksine başlıkta iş yoksa okur başarılı bir yazıdan mahrum bile kalabilir.

Aylardır elimi sürmediğim, tek kanadı kırık baykuş bloguma an itibari ile diğer blogları kıskanarak bir defa daha elimi süresim geldi. İşte işin üşengeçlik kısmı burda. Teknoloji, küreselleşme, ipad vs gibi kavramlarla hızlanan hayatımız yine bu kavramlarla boşalmaya devam ediyor. Adam sana kendini ifade etmen ve bir yandan kenarda çıkacak reklamlarla para kazanma yolu olarak sana bir nimet olarak blog sunsun; tek yapman gereken klavyenin tuşlarına dokunmak olsun; sen kılını bile kıpırdatma. Bir çok yazım, fikrim düşünme aşamasından öteye geçememekte. Fikri irdeleyip kafada dallandırıp budaklandırıp o aşamada bırakıyorum. Neden peki? Vakit yok. Yalan!!! Bilimum sayıda dizi izlemeye, tv karşısında uyuklayıp salya akıtmaya vakit var da on onbeş dakika şuraya ayırmaya mı vakit yok? Kendi üzerimden çözümlemeye giderek insanoğlunun gelen rahatlıkla beraber kapasitesinin azaldığını düşünmekteyim. Hazırı varken ne diye uğraşayım ki?

Bilmiyorum, belki tembel olan benim. Lakin etrafımızı sarmakta olan obezler sanki öyle demiyor. Aynı durumu kıdemi artan insanlarda da görebilirsiniz. Belli bir kıdemin üstündeki insanlar teknoloji özürlü oldukları gibi kısmen de özürlü olurlar. Olay sadece i-phone'da angry birds oynamayı becerememe değil. Bir insan nasıl fotokopi çekemez? Her fotokopisini başkasına çektirerek! Yok yok, insanoğlunun mayası aslında rahatı sevmiyor. rahatlık, rehavet geldi mi uyuşukluk, beceriksizlik ve sonuçta yetersiz bireyler ortaya çıkıyor.

Konu nerden nereye geldi dağıldı. Yok, şu aşamadan sonra bu yazıyı toparlamakla uğraşamam! En iyisi yeni bir yazıya başlamak...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gezi Notları : Kamerun - Yaounde

Resim
Afrika'ya gidecek olmak insanda tuhaf bir heyecan uyandırıyor. Bir yandan gözümün önüne Meryl Streep'in Out of Africa'sı gözümün önüne geliyor, bir yandan Hotel Rwanda. Neler görürüz acaba diye heyecanlanırken bir yandan da sarı humma, polio vs aşısı olmanın verdiği tedirginlik oluyor. Öyle ya da böyle yola çıkıldı... Nereye gittiğimize azcık bakalım... Kamerun kendi halinde bir ülkeyken, Portekizliler keşfediyor. Wouri Nehri'nden toplayıp götürdükleri karideslerden ötürü ülkeye Rio dos Camaroes yani Karides Nehri diyorlar. Bu oluyor mu zamanla Cameroon! Portekizliler yiyip içip gezerken sömürge peşinde koşan Almanlar olayı bir adım daha öteye taşıyıp doğrudan sömürgeleri ilan ediyorlar. Ama hayat hep sürprizlerle dolu. Almanlar 1. Dünya Savaşı'nda yenilince (hani biz de yenilmiş sayıldık ya!) ülkenin kontrolü Milletler Cemiyeti kisvesinde İngilizlere ve Fransızlara geçiyor. Kuzey Fransızlarda, güney İngilizlerde kalıyor. Sonra ne oluyor diyorsanız, bir çok sömürg...
dahası

Gezi Notları : Kuveyt

Resim
Kuwait City... Gitmeden önce bende yarattığı beklenti Dubai'ninkinden farklı değildi. Gerçi bundan yaklaşık 20 yıl önce işgal altında olduğunu ve bulundurduğu petrole rağmen küçük bir ülke olduğunu gözden kaçırdığımı gidince anladım. İnşaat halinde gökdelenleri, yerlisi Al Shaya'nın Starbucksları ile kısa zamanda zengin Orta Doğu ülkelerinin bir diğeri olarak yerini alacak gibi gözükmekte. Aralık ayının soğuğunda gittiğim ve kemiklerimi ısıtan sıcağında mest olduğum şehir, Orta Doğu'da görmeye alışık olduğumuz kum rengi tonlarının hakim olduğu, etrafta beyaz elbiseleri içinde dolaşan adamların ve tabi ki lüks arabaların olduğu bir yer. Dünyadaki en büyük akvaryumlardan biri bu şehirde bulunmakta. Zaten körfezin hemen kenarında kurulu olan şehrin bazı bölgelerinde karşınıza çıkan palmiye ağaçlı, deniz manzarası bir nefes almanızı sağlayacak. Yemek yönünden diğer Arap ülkeleri gibi keyfinizi yerine getirecek. Humuslar, mezeler, tatlılar, envai çeşit meyve suları....
dahası

Emmy 2017

Resim
Şimdi o kadar dizi izleyen bir baykuş olarak Emmy'lere göz atmazsam olmazdı. Ne var ki kazananlar ve kaybedenler gibi geyiğe girmeyeceğim. Her yerde dolu. The Handmaid's Tale, başrol oyuncusu Elizabeth Moss ile gecenin kazananı oldu, haklı olarak. Big Little Lies'ın ve tabii kisi Nicole kidman'ın da ödül almış olması sevindirici. Dizinin ikinci sezonu olur mu olmaz mı şüphesini kaldıracak bu durum muhtemelen. Ancak... Bence işin en heyecanlı kısmı kırmızı halı... Nınınınının... Hadi biraz atıp tutalım. Buyrun... Kazananlarla başlayalım! Nicole Kidman, kırmızı elbisesi ve sade saçları ile şahane olmuş. Kırmızı gibi iddialı bir renkle bile sade ve güzel dedirten bir sonuç çıkarmış. Diğer bir kazanan Elizabeth Moss ise pembik pembik olmuş. Elbisesinin modeli, saçları ve makyajı çok yakışmış. Ama keşke renk olarak pembe yerine siyah beyaz, hafif maskülen detaylar ekleseymiş, çok daha güzel olurmuş. Maskülen demişken hemen Evan Rachel Wood'a gelelim....
dahası