Bay Kuş, Neden Kuş?
Lise döneminde sorulan kıl sorular vardır. Efenim hangi rengi seversin, hangi yemeği seversin, hangi zart ve zurt? İlla tek bir şeye obsesiflenmeli miyim? Bu soruları hiç sevmedim. Sevdiğim tek bir yemek yok ya da uleynn canımı veririm ben bu yemek için diyebileceğim bir yemek de yok. Moru severim, kahverengine bayılırım, bu aralar sarıya sardım, yazın en çok turkuaz giyiyordum. Eee seçmek şart mı? İşte bu zor (!?) koşullar içinde kendine özgün bir teenage/yeniyetme olmaya çalışır ve hayata tutunmak için uğraşırken, rastladım bu baykuş mevzuuna.
Yine bu kısıt soruları içinde vardı, en çok hangi hayvan olmak istersiniz diye? Yani yan sırada oturan çocuğa aşığım ve o bana aşık mı öğrenmek için neden bu soruları cevaplamalıyım? Neyse... Düşündüm bu soru üstüne. O dönem (şimdi durum nedir bilemiyorum) kızlarda yunus ve at hastalığı vardı. Yunus bile bi derece (ki gikkk gikkk gülen Flipper'a sinir olurdum) bir insan niye at sever ya? Kedi köpek desen çok banal. Bir an kaplumbağa diye düşündüm, hayvan ölü mü canlı mı belli değil! Sonunda Baykuştur cevabım, gölgelerin gücü adına! dedim. Sonra okuduğum yorumlar pek iç açıcı değildi. Lakin sürdürdüm baykuşa sevgimi, kimler gamlı, karamsar vs dese de. Hatta bir keresinde hayvanat bahçesinde gördüğüm bembeyaz ve inanılmaz bir baykuşun gözümün önünde minnik bir fındık faresini yakalayıp şapur şupur yemesine rağmen tiksinmedim. O derece.
Google büyüksün, mutluluğun fotoğrafını koysan bu kadar sevinmezdim!
Ancak... Acımasız kapitalizm niyedir bilmem iki senedir baykuşa taktı. Ben 15 sene önce köşe kenarda yüzüne bakılmayan baykuş kolyeleri alırken şimdi işportada şaşı bakanından yeşil uzaylı bakışlı baykuşa kadar her bir çeşidi mevcut.
Benim gibi popüler olan nesneleri kullanmaktan nefret eden bir insan, 2 sene önce açmış olduğu blog ismine bile zaman zaman, ülennn diyerek bakıyor. Bu sendromu mor ile de yaşamıştım. Takvimler 90ları gösterirken niyeyse ülkemizde kıyafetler renk fakiriydi. Hep koyu renkler. Ben ise mora takıktım. İlla mor birşeyim olurdu üstümde. Gel zaman git zaman mor moda oldu! Artık uğraşmadan mor alabilme şansım vardı, ancak benim gibi yüzlerce insan dolanıyordu. Ayyy ben moru çoook severim.... Yürü allasen, kaç gündür? Ben ki en sevdiğim renk mor deyince sınıfta, psikoloji hocası tarafında "heee deliler de sever" diye laf oturtulmuş bir insan, yine de sevgimi savunmaya devam etmiştim. Neyse ki moda başka yönlere döndü de morrraaa bayılırımmmcılar artık başka şeylere bayılıyor. Darısı beni gamlı, fındık faresi katili baykuşum başına...
Yine bu kısıt soruları içinde vardı, en çok hangi hayvan olmak istersiniz diye? Yani yan sırada oturan çocuğa aşığım ve o bana aşık mı öğrenmek için neden bu soruları cevaplamalıyım? Neyse... Düşündüm bu soru üstüne. O dönem (şimdi durum nedir bilemiyorum) kızlarda yunus ve at hastalığı vardı. Yunus bile bi derece (ki gikkk gikkk gülen Flipper'a sinir olurdum) bir insan niye at sever ya? Kedi köpek desen çok banal. Bir an kaplumbağa diye düşündüm, hayvan ölü mü canlı mı belli değil! Sonunda Baykuştur cevabım, gölgelerin gücü adına! dedim. Sonra okuduğum yorumlar pek iç açıcı değildi. Lakin sürdürdüm baykuşa sevgimi, kimler gamlı, karamsar vs dese de. Hatta bir keresinde hayvanat bahçesinde gördüğüm bembeyaz ve inanılmaz bir baykuşun gözümün önünde minnik bir fındık faresini yakalayıp şapur şupur yemesine rağmen tiksinmedim. O derece.
Bakışlara bak, hey yavrum, hey!
Ancak... Acımasız kapitalizm niyedir bilmem iki senedir baykuşa taktı. Ben 15 sene önce köşe kenarda yüzüne bakılmayan baykuş kolyeleri alırken şimdi işportada şaşı bakanından yeşil uzaylı bakışlı baykuşa kadar her bir çeşidi mevcut.
Benim gibi popüler olan nesneleri kullanmaktan nefret eden bir insan, 2 sene önce açmış olduğu blog ismine bile zaman zaman, ülennn diyerek bakıyor. Bu sendromu mor ile de yaşamıştım. Takvimler 90ları gösterirken niyeyse ülkemizde kıyafetler renk fakiriydi. Hep koyu renkler. Ben ise mora takıktım. İlla mor birşeyim olurdu üstümde. Gel zaman git zaman mor moda oldu! Artık uğraşmadan mor alabilme şansım vardı, ancak benim gibi yüzlerce insan dolanıyordu. Ayyy ben moru çoook severim.... Yürü allasen, kaç gündür? Ben ki en sevdiğim renk mor deyince sınıfta, psikoloji hocası tarafında "heee deliler de sever" diye laf oturtulmuş bir insan, yine de sevgimi savunmaya devam etmiştim. Neyse ki moda başka yönlere döndü de morrraaa bayılırımmmcılar artık başka şeylere bayılıyor. Darısı beni gamlı, fındık faresi katili baykuşum başına...
Yorumlar
Yorum Gönder